Άσκηση με αντιγηραντικές ιδιότητες

Η επίδραση της γήρανσης στο σώμα επεκτείνετε σε κυτταρικό επίπεδο και οι βλάβες στα γηρασμένα μυικά κύτταρα έχουν σημασία γιατί τα κύτταρα αυτά δεν έχουν τη δυνατότητα να αναγεννηθούν εύκολα και γίνονται όλο και πιο αδύναμα καθώς τα μιτοχόνδρια τους , τα οργανίδια που παράγουν ενέργεια, χάνουν τις ικανότητές τους και μειώνονται σε αριθμό.

Ενώ όλοι όμως αναγνωρίζουν πλέον την αξία της άσκησης, λίγα είναι γνωστά για την επίδραση της σε κυτταρικό επίπεδο και πως αυτή μπορεί να μεταβάλετε ανάλογα με τη δραστηριότητα και την ηλικία του ασκούμενου. Μία μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Cell Metabolism αλλάζει τα δεδομένα. Υποστηρίζει ότι ορισμένα είδη άσκησης μπορούν να αναστρέψουν κάποιες από τις βλάβες τής γήρανσης στα μιτοχόνδρια. Παραθέτοντας τα δεδομένα από μία πρόσφατη έρευνα διάρκειας 12 εβδομάδων που διεξήχθη από την Mayo Clinic φώτισε κάποιες από αυτές τις πτυχές.

Οι 72 συμμετέχοντες οι οποίοι ήταν είτε κάτω από 30 ετών είτε πάνω από 64 και προηγουμένως έκαναν καθιστική ζωή, χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και ακολούθησαν τρία διαφορετικά προγράμματα γυμναστικής, ένα πρόγραμμα αποκλειστικά με βάρη, ένα με διαλειμματική άσκηση και ένα με άσκηση σταθερής μέτριας έντασης.

Στο τέλος των 12 εβδομάδων παρατηρήθηκε σε όλους τους συμμετέχοντες βελτίωση της φυσικής

κατάστασης και της ικανότητα ρύθμισης του σακχάρου στο αίμα. Ταυτόχρονα όμως παρατηρήθηκαν και κάποιες αξιοσημείωτες διάφορες.

Όσοι ασκήθηκαν αποκλειστικά με ασκήσεις με βάρη είχαν την μεγαλύτερη αύξηση στη μυική μάζα. Αντίστοιχα η διαλειμματική προπόνηση είχε την μεγαλύτερη επίδραση στην αντοχή.

Το αξιοσημείωτο εύρημα όμως ήταν διαφορετικό. Κατά τη βιοψία των μυικών κυττάρων στους νεώτερους συμμετέχοντες που ασκήθηκαν  διαλειμματικά παρατηρήθηκαν αλλαγές σε 274 γονίδια σε σύγκριση με αλλαγές σε 170 γονίδια σε όσους ασκήθηκαν σε μέτρια ένταση και 74 μόνο σε αυτούς που έκαναν μόνο άσκηση με βάρη.

Στην ομάδα των πιο ηλικιωμένων η διαφορά ήταν ακόμα μεγαλύτερη, αφού με τη  διαλειμματική άσκηση παρατηρήθηκαν αλλαγές σε 400 γονίδια, ενώ σε όσους ασκήθηκαν σε μέτρια ένταση ο αριθμός αυτός ήταν μόνο 19 και αντίστοιχα 33 σε όσους ασκήθηκαν μόνο με βάρη.

Πολλά από τα γονίδια που επηρεάστηκαν ειδικά στα κύτταρα όσων ασκήθηκαν διαλειμματικά πιστεύεται ότι επηρεάζουν την ικανότητα των μιτοχονδρίων να παράγουν ενέργεια στο κύτταρο.

Τα άτομα που ασκήθηκαν διαλειμματικά παρουσίασαν αύξηση τόσο στον αριθμό όσο και στην υγεία των μιτοχονδρίων.

Από τα δεδομένα αυτά φαίνεται λοιπόν ότι η έκπτωση της υγείας των μυικών κυττάρων που σχετιζόταν με την γήρανση διορθώθηκε με την άσκηση , ειδικά όταν αυτή ήταν έντονη.

Τα αποτελέσματα αυτά έχουν μεγάλη σημασία καθώς μπορούν να μας κατευθύνουν για το είδος της άσκησης το οποίο μπορεί να δράσει προστατευτικά στη διαδικασία της γήρανσης αλλά και να αναστρέψει κάποια από τα αποτελέσματά της στα μυική κύτταρο.